Igrzyska Śmierci - książka.

Sądzę że przyszedł czas, aby zrecenzować pierwszą książkę. Jestem strasznie podekscytowana, ponieważ jestem straszną fanką igrzysk śmierci! Są one wspaniałe, ekscytujące, wyjątkowe, tajemnicze, oryginalne... nie dają o sobie zapomnieć! Zdecydowanie ciężko mi będzie napisać o nich coś obiektywnego.Dostałam je od mojej kochanej kuzynki, o której już wcześniej wspominałam, że zaraziła mnie książkami, i jestem jej za to niewymownie wdzięczna, bo niestety podejrzewam że sama bym po nie chyba nie zdecydowała się sięgnąć, gdyż po opisie niezbyt były w moim guście. Jak bardzo się myliłam... ta książka, jak i jej następczynie są niesamowite, magiczne, cudowne i piękne~! Może więc przejdę do konkretów, o czym traktuje to wspaniałe jakże dzieło. 

Akcja rozrywa się w państwie zwanym Panem, które zostało zbudowane na ruinach Ameryki Północnej. Zostało ono podzielone na dwanaście dystryktów, gdzie każdy z nich odpowiada za coś innego. Władze sprawuje stolica - Kapitol - jest to najważniejsza i najbogatsza część państwa. 

Kiedyś dystryktów było trzynaście, lecz po wybuchu powstania i tym, że Trzynastka nie chciała się podporządkować totalitarnej władzy Kapitolu - została zmieciona z powierzchni ziemi. Od tego czasu stolica karze biedniejszych, każąc im pracować na swoje potrzeby i oddawać to, co udało im się wytworzyć. Na pamiątkę tego krwawego zrywu, co roku organizowane są (przez Kapitol) Igrzyska Śmierci, w których bierze udział dwójka dzieci (kobieta i mężczyzna w wieku od dwunastu do osiemnastu lat) z każdej części tego państwa. W dystrykcie dwunastym mieszka główna bohaterka serii, Katniss Everdeen. Żyje ona w dystrykcie górniczym, wraz z matką i młodszą siostrą. Jej ojciec był górnikiem i zginął właśnie w kopalni - na szczęście przed śmiercią udało się mu przekazać córce odrobinę wiedzy na temat polowań - , i od tego czasu to ona musiała odpowiadać za wyżywienie całej rodziny, gdyż pogrążona w depresji matka i siostra, będąca jeszcze małym dzieckiem nie były w stanie tego zapewnić. Nauczyła się strzelać z łuku, i wraz ze swoim najlepszym przyjacielem Gale'em polowała na zwierzęta, przechodząc pod siatką. Igrzyska są organizowane co rok, a ich powodem jest zniszczenie wszelkich nadziei w dystryktach. Dzieci muszą się nawzajem mordować. Jednak podczas dożynek (Ogólnokrajowe losowanie, wybieranie trybutów którzy mają reprezentować swój dystrykt) zostaje wylosowana siostra Katniss, Primrose. Mała, dwunastoletnia Prim była bardzo przerażona, a główna bohaterka bez namysłu zgłosiła się na ochotnika za swoją siostrę, ponieważ ta nie miała najmniejszych szans wygrać igrzysk. Jako męski trybut z jej dystryktu został wylosowany blond włosy Peeta Mellark - syn piekarza, który kiedyś uratował dziewczynie życie, po-darowując jej dwa chleby które dały jej nadzieję. Kiedy zostają już wylosowani, jadą do Kapitolu, by tam przez mniej-więcej tydzień przechodzą dodatkowe szkolenia, treningi i tym podobne. Głównym celem przebywania w ośrodku szkoleniowym jest zaprezentowanie trybutów i zdobycie sponsorów, którzy byliby skłonni zapłacić za rzeczy, które są niezbędne młodym ludziom na arenie. Same igrzyska polegają ogólnie na tym, że cała dwudziestka czwórka trybutów zostaje przeniesiona na arenę - do samego końca nikt poza organizatorami nie ma pojęcia jaka to będzie arena - gdzie muszą walczyć na śmierć i życie, a ostatni z nich będzie uhonorowanym zwycięzcom. Żeby było jeszcze zabawniej, Kapitol upiera się żeby te igrzyska traktować niemal jak święto narodowe, a cała akcja ukazywana jest we wszystkich telewizjach. zwycięzca (oprócz tego że żyje co już jest wielkim osiągnięciem) zdobywa sławę, pieniądze i jedzenie dla swojego dystryktu. W dwunastce, czyli dystrykcie naszych głównych bohaterów przez całe siedemdziesiąt cztery lata igrzysk było dwóch zwycięzców, w tym tylko jeden obecnie żyje. Haymich, bo tak nazywa się ów żywy jeszcze zwycięzca, ma obowiązek pomóc swoim podopiecznym jako mentor. Jednak on sam nie jest zbytnio zainteresowany swoją rolą, ma problem z alkoholem i ogólnie niezbyt sympatyczny z niego facet. Jednak jego nastawienie stopniowo się zmienia - sądził, że nie ma nadziei, że jego trybuci zginą jak co roku - lecz dostrzega potencjał drzemiący w Katniss i Peecie, i stara się pomóc im obmyślać strategię pozwalającą im przeżyć jak najdłużej. Oboje starają się do siebie nie zbliżać, ponieważ wiedzą że będą się musieli zabić, lecz ich strategią jest jakby udawanie zakochanych, lecz dziewczyna nie potrafi zorientować się w swoich uczuciach i tęskni za Gale'em. Podoba mi się to, że nie na romansie skupia się cała akcja, a właśnie tematem przewodnim są same igrzyska, śmierć i zabijanie. To nie jest jedna z tych przesłodzonych książek, całe szczęście! Książka ma niesamowity klimat, ciężko się od niej oderwać. Jest niepodobna do żadnej innej. Polecam ją wszystkim - dziewczynom, chłopcom - w każdym wieku! Bo ta książka jest naprawdę świetna!

W jednym momencie płakałam, SPOILER, JEŻELI KTOŚ NIE CZYTAŁ KSIĄŻKI LUB NIE OGLĄDAŁ FILMU NIE RADZĘ TEGO PRZECZYTAĆ jeżeli ktoś czytał książkę, to wie o co chodzi. Dokładnie to o ten moment, w którym Katniss śpiewała kołysankę sami-wiecie-komu. To było bardzo smutne i załamało mnie.  Biedna Rue. - KONIEC SPOILERU  -  Dziękuje, jeżeli dobrnęliście do końca. Mam nadzieję że po przeczytaniu też ksiażki będziecie równie podekscytowani co ja.